Pintadas por D. Maria Pia, reina de Portugal por su casamiento con Luis I.
Creo que se encuentran en el Palácio Nacional da Ajuda. Digo creo, porque yo no las he adquirido allí, pues no lo visité en esta ocasión.
Los marcapáginas están un poco alabeados, pues venían con un lápiz y no les sienta bien la convivencia., aunque a mi me gustan las dos cosas.
Pues no lo hacía nada mal la reina María Pía. Su sangre italiana le daría la impronta del amor el arte (digo yo…sin tener ni idea…)
Bonitos marcapáginas.
Apertas de fin de semana.
Me gustaMe gusta
A mi me gustaron. Ya había pagado y los vi. No estaba muy segura si eran o no, pues no los tenían como marcapáginas. Los colegas con los niños y yo esperándoles más arriba… Lo de Venecia no es un caso único. Lo que hago es salir corriendo delante, comprar y … siempre llego con los demás, jajaja.
No sé si Los Saboya tenían mucha vena artística, pero esta reina parece que tenía » muchos frentes abiertos», aunque no será lo mismo tener que ocuparte de comprar los garbanzos , que comerte el potaje… Ya me entiendes.
¡ Qué derrapazo!
Apertas
Luisa
Me gustaMe gusta
Pois sí, unha raíña artista. Gústanme as acuarelas.
Vexo que aproveitaches ben a viaxe…
Un bico
Me gustaMe gusta
Nin te imaxinas! É que por máis veces que vaias a un sitio, eu sempre vexo algo novo.
Xa para comprar os marcapáxinas, fago … Marabillas e despois dóenme as pernas, pero… París bien vale una misa. A ver se aí por abril vou oíla alí.
Graciñas.
Un bico.
Luisa
Me gustaMe gusta
Lo del potaje una gran verdad
Me gustaMe gusta
Como decimos por aquí ¿ E logo non ?
Bcssssssssssss
Luisa
Me gustaMe gusta
No pintaba mal la moza.
Lo del derrapazo, para enmarcarlo.
Un abrazo
Me gustaMe gusta
No me ha quedado muy claro si lo de enmarcar es la palabreja o lo que hay delante…
Gracias por subir al Norte frío y lluvioso.
Un abrazo.
Luisa
Me gustaMe gusta
Todo el comentario es para pensar, pero lo de los garbanzos, como no lo había oído nunca,me ha parecido sublime, como diría Boris. En cuanto a lo del derrapazo, espero que no fueras en la escoba, que si no, menudo trompazo, jajajaja.
Un abrazo
Me gustaMe gusta
Yo tampoco lo había oído , pero se me ocurrió. No es cosa de meigas. Son de esas cosas que se me ocurren a veces.
La escoba, ay la escoba, no le doy tregua, pero es que cada día rompo algo y, claro luego no está para viajes.
Yo derrapo sistematicamente jajaja.
Gracias por el comentario.
Un abrazo.
Luisa
Me gustaMe gusta
Dos reales marcapáginas, para mirarlos una y otra vez.
Preciosos.
Un abrazo.
Lucía.
Me gustaMe gusta
Me hubiera gustado verlas allí. Si estaban las veces anteriores, no lo recuerdo. La verdad es que hace mucho tiempo que no subo al Palacio.
A mi también me gustan, aunque no me parecieron acuarelas en un primer momento.
Gracias por el comentario.
Un abrazo.
Luisa
Me gustaMe gusta
Estes marcadores foram feitos por ocasião de uma exposição sobre ela no Palácio da Ajuda, onde Maria Pia viveu. para mim, essa exposição foi uma surpresa porque mostrou-a como pintora e como fotógrafa. Nada de deitar fora, como se diz por aqui.
Boa semana!
Manuela
Me gustaMe gusta
Obrigada, Manuela!
Eu acho que os comprei na loja de Restauradores, mas sempre tenho vontade de ir ao Palácio.
De certo Nada de deitar fora. Semelha ter uma personalidade interessante E sempre está bem saber …
Boa tarde!
Luisa
Me gustaMe gusta